X Wieczór Poezji w Zalasowej
W sobotę 6-go grudnia mieliśmy zaszczyt gościć Państwa na jubileuszowym spotkaniu z poezją. Było fantastycznie widzieć Państwa zadowolenie po spektaklu. Dziękujemy za szereg miłych słów wypowiadanych pod naszym adresem, wyrażających uznanie dla tego, co robimy. Zapewniamy, że jest to dla nas przyjemność, a nie trud i pewno każdy z kolegów i koleżanek potwierdzi, że robimy to przede wszystkim z potrzeby serca artystycznej duszy, którą każdy w naszej grupie posiada, ale cudownie jest słyszeć, że można jeszcze innym sprawić w ten sposób radość.
Jesteśmy bardzo zadowoleni, że wieczór się udał i myślę, że skromność nie może zabronić odczuwania satysfakcji z udanej pracy. Bo napawa nas dumą, że dokładamy cegiełkę w kulturalny rozwój Zalasowej.
W niedzielę Kasia Mróz odebrała przemiłą korespondencję od Pana Ryszarda Zaprzałki, fragmenty której pozwolę sobie przytoczyć:
? Byłem wczoraj w Pałacu pod Dębami na Waszym benefisie i nadal jestem pod ogromnym wrażeniem tego, co tam zobaczyłem i usłyszałem. Wielkie brawa i gratulacje za wysoki, w pełni profesjonalny poziom przygotowania i wykonania (?)
Reasumując, to co dzieje się w Zalasowej, to prawdziwy fenomen tak kulturowy, jak i socjologiczny, daleko wykraczający poza region. Dlatego warto o tym pisać, informować i promować, jak tylko i gdzie się tylko da! Jako dziennikarz i człowiek teatru odbywam mnóstwo spotkań i biorę udział w setkach imprez ale ów kulturalny ferment czy też raban, który robicie w Zalasowej to absolutny ewenement. (?)?
Nie chcę tutaj zdawać punkt po punkcie relacji z sobotniego spektaklu, ale koniecznie chcę zamieścić oryginalny rymowany tekst autorstwa naszej koleżanki, Ani Florczak, przedstawiający państwu sylwetki naszego zespołu. Sprawiła nam wielką niespodziankę i odkryła przed nami swój talent, o którym nie wiedzieliśmy. Aniu, brawo!
X-ty Jubileusz Klubu Miłośników Poezji
W dniu Klubu Miłośników Poezji Jubileuszu
Własną twórczością dodam animuszu?
Trochę prywaty teraz się wkradnie,
Chcę opowiedzieć Wam coś dokładnie!
Gdy dawno temu w Zalasowskie przybyłam mrowie,
Nie znałam nikogo w tej cudnej dąbrowie.
Razu pewnego Kasię poznałam,
Co do poezji miłością pałała.
Opowiadała, że kiedyś przed laty
Miała marzenie- z poezją wyjść z chaty.
Ludzi zebrała, skrzyknęła dumnie,
Żeby jesienią czytali cudnie.
Te Mickiewicze, Szymborskie, Tuwimy
I tak co roku przed Państwem stoimy.
Początki jak zwykle bywały trudne,
Czy te występy nie będą nudne?
Czy gawiedź przyjdzie, chętnie posłucha,
Co płynie z amatorskiego serducha?
Tak to z zamysłu Kasi skromnego,
Doczekaliśmy Wieczoru Jubileuszowego.
Aktorzy tutaj- same ?swojaki?,
Skład różnorodny- nie byle jaki!
Każdy, kto chce miejsce tu grzeje,
Nikt nie wyśmiewa- dobrze się dzieje?
Czas po kolei opisać szczerze,
Kto dzisiaj tutaj głos swój zabierze.
Miejsce naczelne zawsze zajmuje
Pan Włodek- talent jego serce raduje!
Z ust jego płynie ?Ostatnia dziewica?
Dziś powtarzana, ciągle zachwyca!
Staszków dwóch u nas też występuje,
W sercu jednego zaduma króluje.
Drugi zacięcie ma kabaretowe,
Jeszcze się dzisiaj w tej formie wypowie?
Trochę poważnie, trochę lirycznie,
Pan Bernard i Leszek- realizują się artystycznie,
Ich występy nas bardzo radują,
Swą dojrzałością wprost emanują.
Talent wokalny rozwesela lica,
To Natalka i Albert – zna ich okolica,
Śpiew ich na ustach od małego dziecka,
W tym duecie zyskuje nawet pieśń radziecka.
Bardem jest z gitarą- kto wie, o kim mowa?
Toż to Seweryn za nią się chowa.
Człowiek wrażliwy, bardzo liryczny,
Dzisiaj pokaże talent komiczny.
Nasz nowy ?ziomal? prosto z Warszawy,
Swym nowatorstwem narobi dziś wrzawy.
Mowa tutaj o Panu Tytusie,
W muzycznych aranżach niezłym prymusie!
Tuż obok niego, grą swą zachwyca
Nasz Grzesiu muzyk- krew wrze w tętnicach!
A jeśli o śpiewaniu jest tutaj mowa,
Monika w bibliotece za zegarem się chowa.
Czyta, nuci, podśpiewuje,
Potem, jak anioł wszystko wykonuje.
Kto ?Ptasie Radio? z przed roku pamięta?
To Pani Maria – poezją owładnięta.
Od samego początku tutaj recytuje,
Swój czas i energię ciągle inwestuje.
Pani Lesława- dumna odsłona,
W każdym wykonie pasja się chowa.
?Precz z mej pamięci? Małgosia wygłosi,
Tyle dobroci na nasze próby wnosi?
?Jonaszem? huknie nasz Natalka,
Brać się z Herbertem- nie lada walka?
Słowa modlitwy podniośle wypowie,
Pani Maria- to pozostanie w głowie.
Sąsiadka z górki, wrażliwa Iwonka,
Wiersze w lot łapie – jak ziemniaka stonka?
Całość poczynań bacznie obserwuje,
Nasza Klaudyna – nie tylko boruje.
Talent ma ona nie byle jaki,
Zna każdy szczegół- prawda chłopaki?
Pięknie nam wszystko dziś wymyśliła,
I w reżyserię się zabawiła.
I tak na końcu wspomnieć wypada,
Wzięłam tu męża, cóż trudna rada.
Najpierw nieśmiało zagrał Tuwima,
A dzisiaj nieźle sobie poczyna!
To bardzo miło spotkać się z Wami,
Dziś pokażemy, to co kochamy.
Po prostu przegląd całej dekady,
Gdy talent męczy – to nie ma rady.
Trzeba ?Wieczorki? organizować
By razem z Państwem móc biesiadować!
Jak na jubileusz przystało były kwiaty i podziękowania (dziękowaliśmy sobie nawzajem: Kasia nam, my Kasi J)ale myślę, że jednak największe podziękowania winny być skierowane do Państwa. Gdyby nie tak cudowny odbiór naszej pracy przez Was, gdyby nie pełna po brzegi sala w każdym roku, pewnie moglibyśmy się spotykać przez jakiś czas i czytać sobie wiersze i nie byłoby 10-ciu lat, nie byłoby jubileuszu bo najlepszy nawet pomysł i największe starania, jeśli nie padną na właściwy grunt, nie zaowocują.
Jesteśmy przeszczęśliwi, że to, co kilku osobom pozwala się zrealizować artystycznie, mimo innej drogi zawodowej, daje też przyjemność wielkiej liczbie mieszkańców naszej miejscowości i nie tylko naszej. Zostaliśmy docenieni i pochwaleni przez Tarnowskie Starostwo i Ośrodek Kultury w Ryglicach.
Cieszę się bardzo, że jestem częścią tej społeczności, że mimo, iż zdarzyło mi się sporo czasu mieszkać gdzie indziej ,wróciłam do moich ?Ziomali? i mogę razem z nimi współtworzyć historię naszej Małej Ojczyzny. Cieszę się, że Zalasowianie mają wrażliwe dusze, że tak wielu chce się angażować w różne przedsięwzięcia , że potrafią się nawzajem mobilizować i działać osiągając sukcesy czego zazdroszczą nam dookoła. Nie zmieniajcie się!
A my, nasz Klub Miłośników Poezji, postaramy się spełniać oczekiwania i przygotowywać spektakle nadal, w myśl słów naszej założycielki, Kasi Mróz, która zamieściła je na podziękowaniach dla nas:
?Niech ten piękny jubileusz będzie dla nas powodem do dumy i jednocześnie bodźcem do dalszego działania oraz pracy na rzecz społeczeństwa. Niech każdy następny rok będzie etapem podróży do kolejnych jubileuszy.?- których i sobie i Państwu serdecznie życzę?
Klaudyna Stępień
Foto: K. Galas
Foto T. Sępek
